Toerskistage Wildschönau

In de tweede helft van januari vond onze basisstage toerskiën plaats.  Hieronder vind je het relaas van één van de deelnemers. Bedankt Maxim !

“Onze vellen aan, zweten en puffen om dan op een prachtige top aan te komen en vervolgens af te skiën. Zo kan je in een nutshell de basisstage toerskiën onder leiding van Peter omschrijven.”

 

Met een groep van vijf – Annelies, Linda, Filip, Chris en Maxim – vertrekken we vanuit Mol richting Kitzbüheler Alpen in Oostenrijk. Het pension waar we verblijven ligt in Auffach, een dorpje in Wildschönau, aan de voet van de Schatzbergbahn. Dit vormt onze uitvalsbasis voor de ganse week.

Zondag na het avondmaal vliegen we er meteen in. We bereiden onze eerste dag voor. In Tirol heerst lawinegevaar 4, in sommige delen zelfs 5 ! Peter stelt ons direct gerust: “Irgendwas geht immer,  ook met deze kritische omstandigheden blijven er een paar opties open.”

Het sneeuwt zo heftig dat zelfs de locals met verbazing uit hun raam kijken.

Onze Duitse vocabulaire wordt meteen aangevuld met woorden als: Triebschnee, Gleitschnee, Zusatzsbelastung,… Essentiële woorden als je het dagelijkse lawinebericht wenst te ontleden.

De volgende dag zetten we onze lawinebiepers aan en stappen eerst een stukje langs de piste. De beweging voelt nog wat onwennig maar we zijn er snel mee weg. Wat later stopt Peter om een eerste oefening uit te voeren met onze toestellen. Het is essentieel dat iedereen dit onder de knie heeft vooraleer we ‘s namiddags aan de eerste tocht kunnen beginnen.

 

De volgende dagen neemt het lawinegevaar – zoals door Peter aangegeven – stelselmatig af : van 4, naar 3/4, over 3, vervolgens 2/3 en tenslotte 2.  Het weer en vooral het zicht op de berg evolueren eveneens in gunstige zin.

Dagelijks maken we een mooie tocht. Achtereenvolgens staan we op de Gern, Feldalphorn, Joel, Floch, Brechhorn en tenslotte Steinbergstein.

Wat een zicht hebben we op onze laatste top: 360 graden rondom ons.  Beetje bij beetje verdwijnt alle bewolking en is het bijna windstil.

Nadat iedereen de nodige selfies en instagram updates heeft uitgevoerd bereiden we ons voor op de afdaling. De afdeling is de beloning voor de lange tocht naar de top. Voor mij is dit het spannendste deel van de tocht.

Al heel men leven ski ik op geprepareerde pistes. Deze week is mijn eerste ervaring met diepsneeuw. De eerste 2 dagen heb ik meer sneeuw binnengekregen dan Weissenbier. Controle verliezen, plots uit beide bindingen schieten,  vervolgens met het hoofd in de sneeuw  belanden…en dan maar blijven lachen.

Aan toekomstige toeskiërs kan ik alvast deze gouden regel geven: probeer één ski aan te houden. Zo blijf je bovenop de sneeuw en zak je geen twee meter diep weg. Hiermee spaar je bergen energie.

Met enkele tips van Peter en Filip gaat het na twee dagen al snel vlotter. Je went aan de sneeuw en zelfs met de speciale toerski’s verschilt het eigenlijk niet zo gek veel van skiën op een piste. De basisregels qua houding blijven dezelfde.

Op steilere stukken  verloopt  het skiën nog wat met knikkende knieën, maar ook dit betert snel. Je begint alles als een kleine uitdaging te zien.

 

De laatste dag maken we een sneeuwprofiel. Terwijl de groep het lunchpakket verorbert, graaft Peter een blok sneeuw uit. “Sorry Peter we hadden echt wel honger hoor! “ De sneeuwtest die volgt is  een zéér aanschouwelijke oefening. Hier merken we – op een vrij simpele manier –  hoe en hoe snel een lawine kan worden veroorzaakt.

Met het lawinegevaar was het de ganse week constant opletten geblazen.  Risicomanagement, terreinkennis en ervaring zijn onder deze omstandigheden meer dan gewenst!

De week zit erop. We sluiten af met huisgemaakte Schnapps van de patron, iets te zout eten en een mooie fotoreportage van Peter.

Het was een kritische week zonder ongelukken waar we énorm veel hebben bijgeleerd. Spijtig genoeg komt ook hier een einde aan en vertrekken weer richting België.

Uit mijn persoonlijke ervaring kan ik besluiten dat ik de microbe te pakken heb. In de toekomst zullen er zeker nog tochtjes en hopelijk grotere tochten volgen!

 

Maxim

(Peter: voor meer beelden zie facebook/toerski.be)