Vier jaar geleden trok ik met BPA en Peter (toerski.be) op basisstage naar het Defereggental. Een jaar later zag ik foto‘s van hem op de Lofoten. Toen wist ik al : « Dit wil ik absoluut ooit een keertje doen ! »
Zo gezegd zo gedaan. Zodra de aankondiging voor de toerskitrip op de Lofoten verscheen, meldde ik me aan. Op 1 maart stond ik met begeleiders Peter en Geert en 6 mede-reisgenoten klaar om richting Noorwegen te vertrekken.
We vlogen met Scandinavian Airlines via een tussenstop in Oslo tot in Narvik/Evenes. Eens daar de wagens-met-spijkerbanden volgeladen, reden we door stevige sneeuwbuien en heftige windstoten tot aan ons prachtige huisje-voor-een-week. Een typische Noorse woning, gelegen aan een bevroren meer, met zicht op menig top die we de komende dagen onder handen zouden nemen.
Acht volle dagen hadden we ter beschikking voor onze toerskitochten. En ja… als in Zwitserland-wonende-Belgische kan ik zeggen : « Skiën boven de poolcirkel is helemaal anders dan in de Alpen ».
Eerst en vooral: vertrek op zeeniveau, in de pure wildernis. Of dit altijd als positief kan beschouwd worden laten ik in het midden. Soms – of neen zeg maar vaak – dienden we ons een weg te banen door een dicht en steil bos (*). Je kon je vervolgens de hele dag afvragen: « Hoe dalen we dit straks in hemelsnaam af zonder onze ski’s of benen te breken… ? »
(* nvdr : Dicht bos… steil bos…pure wildernis ? It’s all in the eye of the beholder 😉 nietwaar Evelien?)
Na de ontmoeting met menig tak en boom kwamen we gelukkig op maagdelijke witte flanken terecht. We spoorden ons een weg tot boven. Eindigden vaak tot op desolate toppen van waaruit je een prachtig zicht had op bergen, fjorden, de zee met talloze vissersbootjes, meren bedekt met ijs, rotsformaties in de ruigste vorm, … .
De afdalingen, vaak met zicht op zee, waren gewoonweg prachtig. Dankzij de verse sneeuw gleden we over op-en-top-poedersneeuw (maar soms ook op blauw ijs 🙂 of harde windplaten). Vaak was het zo geweldig dat we meerdere keren per dag aanvelden.
Na een schitterende dag met topafdalingen, moesten we natuurlijk terug door dat dichte bos met takken en verborgen stenen die je als een snoekbaars in de sneeuw lieten duiken .
Maar na het toerskiên was het nog niet gedaan met de pret. We deden wat sightseeing in schilderachtige vissersdorpjes, genoten van sauna en hot tub afgewisseld met zéér korte duikjes in het ijskoude zeewater, …
En ‘s avonds werden we – als kers op de taart – tot driemaal toe getrakteerd op een prachtig spektakel van noorderlicht.
Kortom… een schitterend avontuur.
Bedankt Peter en Geert.
Bedankt Sven, Lieven, Dominique, Michiel, Gudrun en Sigrid.
Evelien
(Voor meer foto’s: zie facebook.com/toerski.be)